چوب فلک

معنی کلمه چوب فلک در لغت نامه دهخدا

چوب فلک. [ ب ِ ف َ ل َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) قطعه چوبی است استوانه ای که هر دو سرش را سوراخ کنند یا دو سوراخ در دو سوی آن ایجاد کنند و ریسمانی از آن دو سوراخ بگذرانند و معلمان آن طناب را که دو سرش در دو سوراخ چوب بند شده است گرد هر دو پای طفل بازی گوش افکنند و تاب دهند تامحکم شود آنگاه بر کف پای او چوب زنند :
در این تازه مکتب برای کتک
ز باران و باد است چوب فلک.طغرا ( از آنندراج ).رجوع به فلک شود.

معنی کلمه چوب فلک در فرهنگ فارسی

قطعه چوبیست که هر دو سرش را سوراخ کنند و ریسمانی از آن دو سوراخ بگذرانند و معلمان آن طناب را که دو سرش در دو سوراخ چوب بند شده است گرد هر دو پای طفل بازی گوش افکنند و تاب دهند تا محکم شود آنگاه بر کف پای او چوب زنند .

جملاتی از کاربرد کلمه چوب فلک

کشیده خندقش از غرب تا شرق در آب خندقش چوب فلک غرق