چو بازار

همه دشت خرگاه بد خواسته چو بازار چین بود و آراسته

نسیمت ز چین و شبت روز نوش چو بازار چین گشته عنبر فروش

به راهی که لشکر همی برگذشت در و دشت یکسر چو بازار گشت

بر آستان تو مانده است سیف فرغانی در تو نیست چو بازار از سگان خالی

جهان شد سراسر چو بازار چین زبان یلان شد پر آفرین

ز آواز دندان کین آوران جهان شد چو بازار آهنگران

ز بس کشتگان گرد به گرد راه چو بازار محشر شده حربگاه

فرستم بسی ساز و کردار چین کنم تازه دریا چو بازار چین

ز بانگ چکاچاک گرز گران زمین شد چو بازار آهنگران

کس ندانم که درین شهر گرفتار تو نیست هیچ بازار چنین گرم چو بازار تو نیست