چهار ساعته

اپرا وینفری در نوامبر سال ۲۰۰۹ اعلام کرد برنامه‌اش پس از ۲۵ سال پایان می‌یابد. او چند سال بر روی برپایی شبکه خودش متمرکز بود، این شبکه در ماه ژانویه ۲۰۱۱ راه‌اندازی شد. این شبکه بیست و چهار ساعته به پخش برنامه‌هایی در حوزه سبک زندگی می‌پردازد.

رویدادهای نمایشی خشونت‌آمیز جنبش به گونه‌ای طراحی شده بود که تکان‌دهنده باشد و انرژی‌های مخرب را در جستجوی صلح و زیبایی آزاد کند. یک اجرای چهار ساعته به‌نام ملودرام مقدس در ماه می ۱۹۶۵ در جشنواره بیان آزاد پاریس به روی صحنه رفت. در «نمایش پیشامدی» فی‌البداهه خودوروفسکی با لباس چرم موتورسواری، در حال بریدن گلوی دو غاز، چسباندن دو مار به سینه‌اش و برهنه کردن و شلاق زدن بود. صحنه‌های دیگر این رویداد شامل «زنان برهنه عسل‌اندود شده، مرغ مصلوب‌شده، قتل یک خاخام، واژن غول‌پیکر، پرتاب لاک‌پشت‌های زنده به میان تماشاگران و کنسرو زردآلو» بود.

وب سایت‌های متعددی به افرادی که بلیت‌های الکترونیکی را دارند تا قبل از محدود کردن خطوط هوایی بیست و چهار ساعته به صورت آنلاین بررسی می‌کنند. این سایت‌ها اطلاعات پرواز مسافر را ذخیره می‌کند و زمانی که شرکت هواپیمایی برای ورود به سیستم آنلاین باز می‌شود، اطلاعات به خطوط هوایی منتقل می‌شود و بعد مجوز پرواز به مشتری ارسال می‌شود. با استفاده از این تکنولوژی بلیت، اگر یک مسافر مجوز پرواز خود را از راه دور دریافت می‌کند و بدون چک شدن بار مسافر مسافرت می‌کند، ممکن است از سیستم کنترل‌کننده سنتی جلوگیری کند.

برنامه تازه منافی از ابتدای مهرماه ۱۳۹۵ آغاز شد. ایستگاه پنجشنبه هر هفته به صورت یک برنامه چهار ساعته زنده پخش می‌شود. موسیقی، فضای مجازی ایرانی و ارتباط با مخاطب محتوای اصلی برنامه را تشکیل می‌دهند.

لورمن در ژوئن ۲۰۲۲ گفت که قطعنامه‌ای چهار ساعته وجود دارد که شامل صحنه‌هایی از پریسلی با اولین دوست دخترش دیکسی و ملاقات او با رئیس‌جمهور ریچارد نیکسون در سال ۱۹۷۰ است.

روز پایانی این دورهٔ نه روزه، روز نهم آوْ است که رسوم آن از بسیاری جهات شبیه یوم کیپور است. مهم‌ترین آیین هر دو مناسبت، روزه‌ای بیست و چهار ساعته است که از غروب روز هشتم آغاز می‌شود و تا غروب روز نهم ادامه می‌یابد. آخرین وعدهٔ غذایی باید قبل از غروب آفتاب روز هشتم خورده شود. این وعدهٔ غذایی اغلب شامل غذاهای گِرد مانند تخم مرغ یا عدس است که در سنت یهودی نماد چرخهٔ زندگی و مرگ است. برخی یهودیان بر غذای خود خاکستر می‌پاشند و برخی هنگام صرف غذا بر روی زمین می‌نشینند، کارهایی که نماد سوگواری است.

این فیلم شاید، هنوز پرآوازه‌ترین فیلم برگمان باشد. در طرح روایتی بیست و چهار ساعته فیلم، اشخاصی از پنج نسل مختلف ظاهر می‌شوند، تا برگمان تصویری جامع و کامل از رابطه‌های انسانی را ارائه دهد. سفر «پروفسور بورگ» مهربان و ظاهرالصلاح به سیری درونی برای شناخت و مرور آنچه در گذشته انجام داده است، تبدیل می‌شود. رویارویی «بورگ» با مرگ، تحولی در شخصیت او به وجود می‌آورد که هراس از نیستی را جایگزین رؤیای زندگی می‌کند. دقیقاً به همین دلیل فیلم با کابوس او آغاز می‌شود و با میل او بر خواب و رویابینی خاتمه می‌یابد. ویکتور شوستروم بزرگ در واپسین حضور سینمائی‌اش، تصویری حیرت‌انگیز از «هراس از مرگ» را ارائه می‌دهد.

در سال ۱۹۹۵ بیوه کرتیس، دبورا کرتیس، کتابی به نام برخورد از راه دور :ایان کرتیس و جوی دیویژن را منتشر کرد. زندگی و مرگ دراماتیک کرتیس موضوع دو فیلم مردم بیست و چهار ساعته در حال رقص (۲۰۰۲) و کنترل (۲۰۰۷) بوده‌است.

در نوامبر سال ۱۹۶۰، پس از سقوط هواپیمای لاکهید ال-۱۸۸ الکترا، بخش بازاریابی امریکن ایرلاینز تشخیص داد که نبود خلبان زن بر رزرو مسافران تأثیر می‌گذارد. در آن زمان امریکن ایرلاینز هیچ خلبان زنی نداشت. در تلاش برای جلب نظر مسافران، شرکت هواپیمایی از کاب دعوت کرد تا با هواپیما در یک آزمایش چهار ساعته تبلیغاتی پرواز کند. این اولین پرواز او با توربوپراپ بود.