چهار دریچه

معنی کلمه چهار دریچه در لغت نامه دهخدا

چهاردریچه. [ چ َ / چ ِ دَ چ َ/ چ ِ ] ( اِ مرکب ) کنایه از چشم و گوش و دهان و بینی است. ( از شرفنامه منیری ) ( برهان ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ). || کنایه از چهارعنصر است. || کنایه از کسی است که بر یک سخن نماند. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ).

معنی کلمه چهار دریچه در فرهنگ فارسی

( اسم ) گوش چشم بینی و دهان .

جملاتی از کاربرد کلمه چهار دریچه

دیپولاریزاسیون در چهار دریچه قلب رخ می‌دهد: ابتدا در هر دو دهلیز و پس از آن در هر دو بطن.
سد ناظم ثرثار از اهمیت راهبردی برخوردار است و در درگیری‌های داخلی عراق، هر طرفی بر این سد داشته باشد می‌تواند اراضی گسترده‌ای را به زیر آب ببرد. دریاچه ثرثار در نزدیکی این سد قرار دارد. این سد ورود و خروج آب را از طریق سی و چهار دریچه خود میان دریاچه ثرثار و دو رودخانه دجله و فرات تنظیم می‌کند. این سد در سال ۱۹۵۶ ساخته شد. طرفی که بر این سد سیطره داشته باشد قادر است آب بخش‌های گسترده‌ای از عراق به ویژه بغداد را قطع کند.
از چهار دریچه قلب، دو دریچه، دهلیزی-بطنی و دو دریچه، نیمه‌هلالی یا سینی هستند. دریچه دو لختی (میترال) و دریچه سه‌لختی (تریکاسپید) ارتباط میان بطن‌ها و دهلیزها را برقرار می‌کنند و از این‌رو دهلیزی-بطنی خوانده می‌شوند. دریچه ریوی و دریچه آئورتی، دریچه‌های سینی هستند که ارتباط قلب با سرخرگ‌های ترک‌کنندهٔ قلب را اداره می‌کنند.