پیل بالا

ماه دی کرم پیله را از قوت پیل بالا نوا فرستادی

زیر پای غم تو خاقانی پیل بالا سر و زر اندازد

از در خاقان کجا پیل افکند محمود را بدره بردن پیل بالا برنتابد بیش از این

صد پیل‌وار خواهدم از زر خشک از آنک مشک است پیل بالا در سنبل ترش

تا به پای پیل می بر کعبهٔ عقل آمده است پیل بالا نقد جان بر پیلبان افشانده‌اند

هر زمان کو شیر گیر آید ز جام اصطناع پیل بالا برفشاند دست زرپا شش درم

من آن کسم که الف را ندانم از اشتر تو پیل بالا زربخش و جرم بخشایی

در آمد به طیارهٔ کوهکن فرس پیل بالا و شه پیلتن

دادیم ز دست پیل بالا زر و سیم هم دست مراد زیر سنگ است هنوز

بفرمود تا خازن زود خیز کند پیل بالا بر او گنج ریز