پهلوان جهان

که ای پهلوان جهان شاد باش ز شاخ توام من تو بنیاد باش

کسی کاو بود پهلوان جهان میان سپه در نماند نهان

جز از پهلوان جهان زال زر که با تخت و تاجست وبا زیب و فر

کشیده بر دل و بر جان دوستان خنجر چو پهلوان جهان تیغ بر سر دشمن

که این نامور پهلوان جهان ندارد به تن در تو گویی روان

بسی پهلوان جهان بوده‌ام سخنها ز هر گونه بشنوده‌ام

بدو گفت کای پهلوان جهان سر نامداران و فر مهان

که ای پهلوان جهان بر نشین که از شب سیه گشت روی زمین

درین رای بد پهلوان جهان فروزنده تاج و تخت مهان

بپرسید ازو پهلوان جهان که رستی تو از بند آن پهلوان؟