پندره

معنی کلمه پندره در لغت نامه دهخدا

پندره. [ پ ِ رَ / رِ ]( ص ) احمق و بی وقوف. ( آنندراج ). ظاهراً مجعول است.

جملاتی از کاربرد کلمه پندره

در ادبیات ربانی یهودی تقریباً هیچ چیزی دربارهٔ خانوادهٔ عیسی—حتی همان اطلاعاتی که در عهد جدید موجود است—دیده نمی‌شود. قدیمی‌ترین اطلاعات از تلمود بابلی است ولی آنجا عیسی را به نام نخوانده‌اند؛ بلکه او دلقکی به نام «یشوع بن ستده» یا «بن پندره» است و این اختلاف از آنجا بوده که دو روایت وجود داشته است. در واقع، مطالب موجود در تلمود دربارهٔ عیسی، بیشتر این پرداخته‌اند که نام پدر پندره بوده یا ستده؛ ولی به این مسئله که خودش چه کسی بوده اهمیتی نداده‌اند: بدیهی است همه می‌دانستند منظور عیسی است. روایت اول به نقل از ربی هیصده (متوفی ۳۰۹ م) است، و راوی دوم فردی ناشناس.