پنجاه هزار سال

تَعْرُجُ الْمَلائِکَةُ وَ الرُّوحُ إِلَیْهِ بسوی او بر می‌شود فریشتگان و جبرئیل فِی یَوْمٍ کانَ مِقْدارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَةٍ (۴) در روزی که اندازه آن پنجاه هزار سال بود.

آزمایشهای رادیو کربن، قدیمی‌ترین زمان سکونت در قاره استرالیا را حدود چهل تا پنجاه هزار سال قبل نشان می‌دهد. هرچند پژوهشهای ژنتیکی ارتباط مستقیمی بین بومیان استرالیا و هیچ‌کدام از نژادهای جنوب آسیا نشان نمی‌دهد اما پژوهشگران به اتفاق بر این باورند که بومیان امروزی ساکنان قاره آسیا بوده‌اند که کم‌کم از نواحی جنوبی آسیا به شمال استرالیا وارد شده و طی هزاران سال در قالب قوم‌ها و گروه‌های مختلف در این سرزمین وسیع پخش شده‌اند.

با توجه به مطالعات باستان شناسان و تاریخگذاری کربن ۱۴، این غارها مسکن شکارچیان عصر سنگ در حدود چهل تا پنجاه هزار سال پیش بوده است. در این دوره انسان‌های نئاندرتال در منطقه زاگرس و احتمالاً مرکز ایران می‌زیستند. اهمیت قلعه بزی در این نکته است که از دوره پارینه سنگی میانی در مرکز فلات ایران اطلاعات چندانی وجود نداشت. در حال حاضر قلعه بزی تنها مکان شناخته شده این دوره است که می‌تواند در زمینه گاهنگاری، دیرین اقلیم‌شناسی و سایر مسائل مرتبط با زندگی مردمان پارینه سنگی میانی اطلاعاتی ارائه کند.

آزمایشهای رادیو کربن، قدیمی‌ترین زمان سکونت در قاره استرالیا را حدود چهل تا پنجاه هزار سال قبل نشان می‌دهد. هرچند پژوهشهای ژنتیکی ارتباط مستقیمی بین بومیان استرالیا و هیچ‌کدام از نژادهای هندی یا جنوب آسیا نشان نمی‌دهد اما پژوهشگران به اتفاق بر این باورند که بومیان امروزی ساکنان قاره آسیا بوده‌اند که کم‌کم از نواحی جنوبی آسیا به شمال استرالیا وارد شده و طی هزاران سال در قالب قوم‌ها و گروه‌های مختلف در این سرزمین وسیع پخش شده‌اند.

انقراض هولوسین که گاه ششمین انقراض بزرگ نیز نامیده می‌شود، یک رویداد انقراض با ابعاد متوسط یا بزرگ است که از حدود پنجاه هزار سال پیش و همزمان تغییر دمای زمین آغاز شده است و همچنان ادامه دارد. این انقراض در نتیجه تغییرات آب و هوایی، تصرف و تغییر زیست‌بوم جانداران توسط انسان و نیز کشتار بیش از اندازه آنها توسط بشر تشدید شده است. مهم‌ترین موجودات منقرض شده این انقراض از ماموت ، بزرگ‌زیاگان ، وزغ طلایی ، ببر مازندران ، شیر ایرانی ، شیر اروپایی و شیر آمریکایی و... است.