پلاتر

پس از آموزش اولیه در خانه، پلاتر در کالج ویلیام و مری در ویلیامزبرگ، ویرجینیا مشغول به تحصیل شد و در سال ۱۷۵۲ فارغ‌التحصیل شد. او در سال ۱۷۵۳ در انگلستان در رشتهٔ حقوق تحصیل کرد و در دادگستری مریلند پذیرفته شد. میان سال‌های ۱۷۵۷ تا ۱۷۵۹ نمایندهٔ مجلس سفلی مریلند بود. او در میان سال‌های ۱۷۶۷ تا ۱۷۷۷ عضو نیروی دریایی منطقهٔ پاتوکسنت و در سال‌های ۱۷۷۱ تا ۱۷۷۴ عضو شورای فرماندهی بوده‌است. پلاتر با نزدیک شدن به انقلاب، شهر سنت مری را در کنوانسیون آناپولیس نمایندگی کرد که تبدیل به یک حکومت انقلابی شد. او توسط شورای ایمنی مریلند به جمع‌آوری کمک هزینهٔ حمله به کبک، گماشته شد. او نیز در ۱۴ اوت ۱۷۷۶ در نهمین مجمع برای پیش‌نویس نخستین قانون اساسی مریلند منصوب شد.

چاپگر های بسیاری از گرافیک برداری برای چاپ تصویر روی کاغذ استفاده می کردند (مانند پلاتر ها) به طوریکه قلمی به صورت مکرر روی کاغذ حرکت می کند تا خطوط و منحنی های مد نظر را رسم کند.

دستگاه‌های حکاک با بهره‌گیری از فناوری روز دنیا که به توسط مکانیسم حرکتی ریل. بیرینگ و استپر موتور، به قلم‌های قوی حکاکی از جنس تنگستن. کارباید که یکی از سخت‌ترین مواد به‌شمار می‌رود مجهّز شده‌اند. در نظر داشته باشید که این قلم می‌تواند با قلم از جنس سرامیک تعویض شود. فرامین حک از دو راه به مکانیسم اعمال می‌شود. راه اول به وسیله رایانه است که با وجود نرم‌افزار مخصوص دستگاه، توسط هر نرم‌افزار قابل اجرا در ویندوز قابل کنترل بوده و خروجی آن را مثل یک پلاتر حرفه‌ای حک می‌کند.

پدرش، جورج دوم، با ربکا ادیسون بولز، بیوهٔ صاحب مزرعه، در سال ۱۷۲۹ ازدواج کرد. پدربزرگش جورج پلاتر میان سال‌های ۱۶۹۱ تا ۱۶۹۲ کفیل دادستان کل بود. همچنین او میان سال‌های ۱۶۹۱ تا ۱۷۰۷ خزانه‌دار پاتوکسنت، میان سال‌های ۱۶۹۱ تا ۱۶۹۶ مأمور وصول مالیات پاتوکسنت، میان سال‌های ۱۶۹۶ تا ۱۶۹۷ خزانه‌دار پوکوموک، میان سال‌های ۱۶۹۳ تا ۱۶۹۶ خزانه‌دار کل مریلند و میان سال‌های ۱۶۹۳ تا ۱۷۰۷ افسر نیروی دریایی در پاتوکسنت بوده‌است.

جورج پلاتر سوم در سوترلی، مزرعهٔ خانوادگی در نزدیکی لوناردتوون، مریلند چشم به جهان گشود.

امیلیا پلاتر در نزدیکی پایان قیام بیمار شد و درگذشت.

مریلند مجمعی را برای بررسی قانون اساسی ایالات متحده آمریکا برگزار کرده بود که پلاتر نیز در آن حضور داشت و در ۲۸ آوریل ۱۷۸۸ زمانی که وی رئیس مجمع بود، برای تصویب قانون اساسی رأی‌گیری کردند. در همان سال پلاتر به عنوان نامزد انتخاباتی معرفی شد ولی در نهایت رأی لازم را نی‌آورد.

این نمایشنامه احتمالاً از اولین اجراهای شکسپیر در تئاتر گلوب بوده‌است. توماس پلاتر جوان، یک مسافر سویسی، در ۲۱ سپتامبر ۱۵۹۹ یک تراژدی دربارهٔ ژولیوس سزار را در تئاتری در لندن دیده‌است که به احتمال زیاد همین اثر شکسپیر بوده‌است، چون نمایشنامه مشابه دیگری وجود ندارد. (اگرچه درام‌های بسیاری از این داستان در آن دوران ساخته شده‌است اما هیچ‌کدام به خوبی توضیحات پلاتر با اثر شکسپیر همخوانی ندارند.)

خواهر و برادر او از جمله ربکا پلاتر تایلو (زادهٔ ۸ اوت ۱۷۳۱ در شهر لئوناردز، شهرستان سنت مری)، همسر جان تایلو دوم؛ آن (زادهٔ ۳۱ اکتبر ۱۷۳۲ در شهر لئوناردز، سنت مری)، همسر ادوارد لوید (که در سال ۱۷۶۷ ازدواج کردند)؛ توماس آدیسون (زادهٔ ۲۷ اکتبر ۱۷۳۸، در سوترلی، سنت مری که در نوزادی از دنیا رفت)؛ و الیزابت نورتون (زادهٔ ۷ اوت ۱۷۴۲ در سنت مری)، همسر رودهام کنر و بعدها، همسر توماس دیویس، بودند.

زمانی که پلاتر در دهم فوریه ۱۷۹۲ در پایتخت آناپولیس، مریلند چشم از جهان فروبست، پیکرش به خانه بازگردانده شد و در سوترلی بر روی ساحل رودخانه پاتوکسنت در سنت ماری به خاک سپرده شد. حداقل ۹۳ برده در زمان مرگ وی در مزرعه زندگی می‌کردند. از این خانه نگهداری و توسط بنیادی که به همین منظور تأسیس شده، به عنوان موزه بهره‌برداری می‌شود. ملک او در مسیر ۲۴۵ و درست بیرون از هالیوود، مریلند واقع شده و در طول تابستان درب آن بر روی بازدیدکنندگان باز است.