پری جان

روارو درآمد ز دیو و پری جان شد تهی از غم داوری

جان شیرین منی، ای از لطافت چون پری گر پری جان است، تو از جان شیرین خوشتری

کزین اندیشه جانم را غرض چیست پری جان بود مر جان را عوض کیست؟