پائین کوه

معنی کلمه پائین کوه در لغت نامه دهخدا

پائین کوه. ( اِخ ) ناحیتی است به شمال اردلان.

معنی کلمه پائین کوه در فرهنگ فارسی

ناحیه ای است بشمال اردلان

جملاتی از کاربرد کلمه پائین کوه

در بایه کوه «جبل حفیت» قبرستانی وجود دارد که باستان شناسان تاریخ آن به هزارهٔ چهارم قبل از میلاد پیش‌بینی کرده‌اند، آثارهای گوناگونی مانند: ظروف سفالی، نقره و مس در باطن زمین کشف شده‌است که هم‌اکنون در موزه العین به نمایش گذاشته شده‌است. همچنین در کنار و گوشه این کوه باقی‌مانده حیواناتی برجای مانده که به شکل تخته سنگ تبدیل شده‌است که باستان شناسان عمر این تخته سنگ‌ها به ۱۰۰ میلیون سال ترجیح داده‌اند، همچنین در پائین کوه یک پارک بسیار جالب وجود دارد که به نام پارک مبزرة الخضراء مشهور است.
ارتفاع «جبل حفیت» از سطح دریا بین ۸۰۰ تا ۱۱۶۰ متر می‌باشد، اما ارتفاع «قلهٔ» این کوه در حدود (۴٫۰۰۰) قدم است. راه پر پیج و خم اما آسفالته و مجهز با وسایل ایمنی و چراغ راه از پائین کوه تا قلهٔ کوه کشیده شده‌است و گردشگران به آسانی به سوی قلهٔ کوه هدایت می‌کند. طول این جاده از پائین تا قلهٔ کوه ۱۴ کیلومتر است، وهزینهٔ تأسیس این جاده در حدود ۱۲۰ میلیون درهم بوده‌است، و از آغاز کار تا پایان آن ۶ سال به طول انجامیده است.