وفا کردن. [ وَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) به جا آوردن وعده و عهد و اجرای شرائط دوستی و محبت. ابراز وفا : وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم که در طریقت ما کافری است رنجیدن.حافظ.|| کفایت کردن. بسنده بودن : و نیز تواند بود که یک نفس به انشاد بیتی تمام وفا نکند. ( المعجم چ دانشگاه ص 27 از فرهنگ فارسی معین ). || وافی شدن. به حد کافی رسیدن : بدان وقت که آب نیل وفا کند. ( سفرنامه ناصرخسرو چ دبیرسیاقی ص 58 ).
معنی کلمه وفا کردن در فرهنگ فارسی
(مصدر ) ۱- بجا آوردن وعده و عهد واجرای شرایط دوستی و محبت : (( وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم که در طریق ما کافری است رنجیدن . ) ) ( حافظ ) ۲ - کفایت کردن بسنده بودن : (( و نیز تواند بود که یک نفس به انشائ بیتی تمام وفا نکند... ) )
جملاتی از کاربرد کلمه وفا کردن
فقهای شیعه و اهل سنّت (بجز حنفیان)، جعاله را مشروع می‌دانند. برای مشروعیت و جواز جعاله به آیات متعددی استناد شده‌است، از جمله به آیه اول سوره مائده که بر وجوب وفا کردن به همه پیمان‌ها و تعهدات دلالت دارد.
نی نی به از این باید با دوست وفا کردن نی نی کم از این باید تقصیر و جفا کردن
عارت آید از شوخی با کسی وفا کردن ترسی از وفاورزی، در شمار ما باشی
دل برده‌ای جانا روا گر جان بری فرمان تو را از تو وفا کردن عطا وز من جفا کردن خطا
احسان آنست که خدای را در بیداری و هشیاری پرستی، چنانک گویی در وی می‌نگری، و خدمت که کنی چنان کنی که وی را می‌بینی. این حدیث اشارت است بملاقات دل با حق، و معارضه سرّ با غیب، و مشاهده جان با مولی، و حث کردن بر اخلاص عمل، و کوتاهی امل، و وفا کردن به پذیرفته روز اوّل، پذیرفته روز اول چیست؟ شنیدن أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ و گفتن بَلی! وفاء آن پذیرفته چیست؟ خدمت مولی! کوتاهی امل در چیست؟ در «کانک تراه،» اخلاص عمل در چیست؟ در «فانه یراک»! آن دیده که او را دید بملاحظه اغیار کی پردازد؟ و آن جان که با وی صحبت یافت با آب و خاک چند سازد؟ از آنست که خطاب ارجعی با روح پاک است. که منزل او در قالب آب و خاک است، خو کرده در آن حضرت مذلت حجاب چند برتابد، والی بر شهر خویش در غربت عمر چون بسر آرد؟
وعدهٔ قتل مرا هیچ نکردی خلاف زان که طریق وفا، وعده وفا کردن است
نی‌نی به ازین باید با دوست وفا کردن یا نی کم ازین باید آهنگ جفا کردن