وسیه

دارند همیشه بر کنارت با آنکه گرانی وسیه کار

هر آنکه سر ننهد بر خط مثال تو باد شکسته پشت وسیه رو چو زلف دلبر قی

خمار و خواب وبیماری و شوخی وسیه مستی ز یک پیمانه می نوشند می درچشم شهلایش

اقبال بلندی که مرا بود گراز هجر پست وسیه وخوار و نوان شدشده باشد

از یادچشم وچهره او اشک وبخت من سرخ وسیه چو سرمه وچون غازه می شود