وخوشه

معنی کلمه وخوشه در لغت نامه دهخدا

( وخوشة ) وخوشة. [ وُ ش َ ] ( ع مص ) وخاشة. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). تباه و فرومایه و بی اعتبار گردیدن. ( منتهی الارب ). || بددل شدن. ( تاج المصادر بیهقی ). || ردی و زبون گشتن. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ). رجوع به وخاشة شود.

معنی کلمه وخوشه در فرهنگ فارسی

وخاشه . تباه وفرومایه و بی اعتبار گردیدن . یا بد دل شدن

جملاتی از کاربرد کلمه وخوشه

زلف بمیرم، هشّنی (وِشنی) خال وخوشه د خشِ طمع (تما) دارمه، کنار و گوشه

دانه ای هر کس به امید تو درعالم بکشت سبز گشت وخوشه کرد وحاصلش خروار شد

به تازیانه غیرت سری برآراز خاک که دانه سبز شد وخوشه کردوخرمن شد