واستریوشان
معنی کلمه واستریوشان در دانشنامه آزاد فارسی
طبقۀ برزیگران در ایران باستان . از زمان هایی بسیار دور، مردم، به اعتبار پیشۀ خود، به سه گروه تقسیم می شدند: آثرونان (پیشوایان دینی )، ارتشتاران (گردونه داران یا رزمیان ) و واسْتریوشان (برزیگران ). در یسنا ۱۹، از گروه چهارمی به نام هوتَخْشان (پیشه وران ) نام برده شده است . ظاهراً گروه اخیر در آغاز با گروه برزیگران یک طبقه را تشکیل می داده اند و طبقۀ پیشه وران هنوز چنان شکل نگرفته بود که بتوان از آن به نام یک طبقۀ مستقل یاد کرد.
جملاتی از کاربرد کلمه واستریوشان
طبقات دوران ساسانی بنابر اوستا عبارت بودند از: روحانیون، ارتشتاران، واستریوشان (گله‌داران و کشاورزان) و دیوان‌سالاران. این طبقات اجتماعی آشکارا گروه‌هایی مردانه‌اند. با توجه به اینکه همه اوستاشناسان هم‌داستان‌اند که اوستا در ۱۲۰۰ تا ۴۰۰ پیش از میلاد نگاشته شده و تنها بر سر مکتوب‌شدن آن با دبیرهٔ کنونی‌اش – دین دبیره – در دوران ساسانی بحث شده، بدیهی است که این طبقات و تدوین این نظام مردسالارانهٔ دینی، دست کم نیم‌هزاره پیش از ساسانیان وجود داشته‌است.