واجب شرعی

معنی کلمه واجب شرعی در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] فعل متعلق اراده الزامی شارع را واجب شرعی گویند.
واجب شرعی، مقابل واجب عقلی، آن است که شارع مقدس فعل یا ترک آن را به طور اکید درخواست کرده است، مثل: نماز و روزه.

جملاتی از کاربرد کلمه واجب شرعی

سید روح‌الله خمینی طی نامه‌ای به سید حسین تأکید کرده بود در این بازی‌های سیاسی وارد نشود و به تحصیل بپردازد: «من علاوه بر نصیحت پدری پیر، به شما امر شرعی می‌کنم که در این بازی‌های سیاسی وارد نشوی و واجب شرعی است که از این برخوردها احتراز کنی؛ من به شما امر می‌کنم به حوزه علمیه قم برگرد و با کوشش، به تحصیل علوم اسلامی و انسانی بپرداز.»
حجاب برای یک زن مسلمان واجب و ضروری است ولی مفهوم «وجوب» و «ضرورت» با مفهوم «اجبار» تفاوت می‌کند. به تعبیر شیخ طوسی، هر تکلیف و واجب شرعی اساساً بدون اختیار معنا پیدا نمی‌کند، این یک قاعده است. وقتی گفته می‌شود چیزی جزو تکالیف و واجبات است، معلوم می‌شود اختیاری است؛ یعنی کسی نمی‌تواند به عنوان تکلیف شرعی دیگران را با زور الزام به انجام آنها بکند؛ بنابراین حجاب هم در عین حال که وجوب شرعی دارد اختیاری است.
«در این مورد ملاک نظر مسئولان بهداشت و درمان بوده و اگر آنها توصیه به تعطیلی یا محدودیت تردد داشته باشند، عمل به این توصیه واجب شرعی بوده و تخلف از آن مشروع نیست.»