هیمالایا

معنی کلمه هیمالایا در لغت نامه دهخدا

هیمالایا. ( اِخ ) هیمالیا. سلسله جبالی است در شمال شبه قاره هند مابین سند و برهماپوترا و هندوستان و تبت به امتداد 2700 کیلومتر و پهنای 350 کیلومتر. بلندترین قلل آن اوِرِسْت به ارتفاع 8882 متر بلندترین قلل عالم و کین چین جین گا به ارتفاع 8581 متر. قله های آن همیشه پوشیده از برف و دارای یخچالهای عظیم است. رودهای گنگ وسند از دامنه های آن سرچشمه میگیرد. ( فرهنگ عمید ).

جملاتی از کاربرد کلمه هیمالایا

اوتاراکند یا اوتاراکهَند یا اوتارانچال (به معنی: منطقه، قسمت شمالی)، یکی از ایالت‌های شمالی کشور هندوستان است که در نوامبر سال ۲۰۰۰ از هیمالایا و استان مجاور اوتار پرادش به عنوان بیست و هفتمین ایالت هندوستان جدا شد.