هیتلر

این همان خاک عزیز است که اندر طلبش هیتلر از جمله اروپا به هم آورد حشر

آدولف هیتلر دو فصل از کتاب خود را در سال ۱۹۲۵ به نام نبرد من که خود یک ابزار پروپاگاندا بود، به مطالعه و تمرین تبلیغات اختصاص داد. او ادعا کرد که ارزش تبلیغات را به عنوان یک پیاده‌نظام جنگ جهانی اول که در معرض تبلیغات بسیار مؤثر بریتانیا و آلمان قرار داشت، آموخته‌است. این استدلال که آلمان جنگ را عمدتاً به دلیل تلاش‌های تبلیغاتی بریتانیا شکست داد، که به‌طور مفصل در نبرد من توضیح داده شد، منعکس‌کننده ادعاهای ملی‌گرایانه رایج آلمان در آن زمان بود. اگر چه خلاف واقع بود - تبلیغات آلمان در طول جنگ جهانی اول از انگلیسی‌ها پیشرفته تر بود - ولی به لطف استقبال هیتلر از آن به عنوان حقیقت رسمی در آلمان نازی تبدیل شد.

با پخش فیلم تهیه‌شده توسط شوشانا در ادامهٔ فیلم آلمانی، دوست سیاه‌پوست شوشانا می‌فهمد که وقت آتش‌زدن سینما شده‌است. پس با انداختن سیگار روشن خود در بین نوارهای فیلم (که شدیداً آتش‌زا بودند) سینما را به آتش می‌کشد و دو تا از حرامزاده‌ها که هنوز در سینما بوده‌اند نیز پس از به رگبار بستن هیتلر و همراهانش و قتل آن‌ها، مردم حاضر در سالن را به رگبار می‌بندند، که در نهایت با انفجار بمبی که کلنل در آنجا مخفی کرده بود، دیگر کسی زنده نمی‌ماند.

پس از آنکه هیتلر از زندان آزاد شد فعالیت‌های حزبی را از سر گرفت. هیتلر در اواخر سال ۱۹۳۰ میلادی، پیامی برای روهم فرستاد و از وی درخواست کرد که به حزب برگشته و مسئولیت گروه شبه‌نظامی را قبول کند، روهم نیز این پیشنهاد را قبول کرد و در آوریل ۱۹۳۱ مجدداً کار خود را به عنوان رئیس اس آ از سر گرفت. گروه‌های شبه نظامی حزب نازی از جمله گروه طوفان و اس اس مجموعاً یک میلیون عضو داشتند و از نیروها، برای اجرای برنامه‌های سرکوب مخالفان حزب استفاده می‌شد. یکی دیگر از مسائلی که در مورد روهم گفته می‌شود موافقت او با مسئله همجنس‌گرایان بود و این امر با اهداف سایر نازی‌ها مغایرت داشت و آنها این کار روهم را یک رسوایی ملی می‌دانستند.

مراسم تولد پنجاه سالگی آدولف هیتلر در تاریخ بیست آوریل ۱۹۳۹ برگزار شده‌است. در این روز بزرگ‌ترین رژه نظامی تاریخ توسط واحدهای مختلف ارتش آلمان و اس اس به مدت چهار ساعت و نیم در برلین برگزار شد. همچنین جمعیت انبوهی از سراسر آلمان به برلین آمده بودند تا تولد پیشوا را به وی تبریک بگویند. مراسم جشن تولد پیشوا در کشورهای دیگر از جمله استرالیا نیز توسط آلمانی‌ها برگزار شد.

تا قبل از به قدرت رسیدن حزب نازی، دویچه ورک تنها کشتی های تجاری تولید میکرد ولی پس از به قدرت رسیدن آدولف هیتلر در سال ۱۹۳۳ تولید محصولات این شرکت به کشتی های جنگی تغییر پیدا کرد. در طول جنگ جهانی دوم از بیش از ۲۵۰۰ نفر یهودی در تولید محصولات این شرکت کشتی‌سازی بیگاری کشیده‌شد. در سال ۱۹۵۵ مناطق کشتی‌سازی که متعلق به دویچه ورک بود توسط هوالتس‌ورکه-دویچه ورفت خریداری شد.

موسولینی یک ستاینده فریدریش نیچه بود. طبق آنچه دنیس مک اسمیت گفته، "در [اندیشه‌های] نیچه بود که وی توجیهی برای مبارزه اش علیه فضایل مسیحی مانند فروتنی، تسلیم به قضا، نیکوکاری و خوبی را یافت." وی برای مفهوم ابر انسان نیچه ارزش نهاد، " انسانی خود کامه که هم در برابر خدا و هم توده‌ها علم طغیان برافراشته است، کسی که مساوات خواهی و دمکراسی را به ریشخند گرفته، کسی که ضعیفترین انسان را برانگیخت که به موانع بتازد و آنان را پس بزند ." در شصتمین سالروز تولدش، موسولینی بیست و چهار جلد کامل از نوشته‌های نیچه را از سوی هیتلر به عنوان هدیه دریافت کرد.

این احتمال که آدولف هیتلر تنها یک بیضه داشته باشد، موضوع حاشیه‌ای در میان مورخان و دانشگاهیان است که در مورد پیشوای آلمان تحقیق می‌کنند. این شایعه ممکن است یک افسانه شهری باشد که احتمالاً از یک آهنگ نظامی معاصر بریتانیا با نام «هیتلر فقط یک تخم دارد» نشأت گرفته‌است.

البته دونیتس حتی پیش از تعیین خود به عنوان جانشین هیتلر می‌دانست که موقعیت آلمان غیرقابل دفاع است و ورماخت دیگر توانایی مقاومت ندارد به همین دلیل او در طول این حکومت کوتاه تنها تلاش کرد تا مطمئن شود که نیروهای مسلح آلمان تسلیم آمریکایی‌ها و انگلیسی‌ها شوند و نه روس‌ها، اما برنارد مونتگومری فرمانده قوای انگلیسی و دوایت آیزنهاور رئیس‌جمهور آمریکا خواهان تسلیم بی قید و شرط آلمان در مقابل تمام متفقین بودند و دونیتس در هفتم ماه مه تسلیم بی قید و شرط آلمان را اعلام کرد.

در آلمان نازی، این مفهوم بلشویسم یهودی منعکس‌کنندهٔ این تصور رایج بود که کمونیسم جنبشی با الهام از یهودیان و رهبری یهودیان بود که از همان ابتدا به دنبال تسلط بر جهان بودند. این اصطلاح به صورت چاپی در جزوه ۱۹۲۴ روزنامه‌نگار آلمانی دیتریش اکارت (بلشویسم از موسی تا لنین) رایج شد که هر دوی موسی و لنین را کمونیست و همچنین یهودی نشان می‌داد. پس از آن نسخه در سال ۱۹۲۳ آلفرد روزنبرگ از پروتکل بزرگان صهیون و سپس کتاب نبرد من آدولف هیتلر در سال ۱۹۲۵، منتشر شد که بلشویسم را به عنوان تلاش قرن بیستم یهودیان برای به دست گرفتن سلطه جهانی در دست خود نشان می‌داد.

او توانست در آن مسابقات ۴ مدال طلا را از آنِ خود کند. او در سال ۱۹۳۶ میلادی در حضور هیتلر توانست مدال دو ۱۰۰ متر مردان را کسب کند. قسمت وی‌آی‌پی ورزشگاه المپیک برلین به نام اوست. او نخستین ورزشکار آفریقایی–آمریکایی است که به تبلیغ برای لوازم ورزشی پرداخت.