هویزه. [ هَُ وَ / وِ زِ ] ( اِخ ) نام یکی از بخش های شهرستان دشت میشان. این بخش در جنوب سوسنگرد واقع گردیده ، موقع طبیعی بخش دشت و هوای آن مانند اغلب نقاط خوزستان گرم سیر است.از 14 قریه کوچک و بزرگ تشکیل شده است. جمعیت آن در حدود 2500 نفر و قراء مهم آن عبارت اند از: ازعمه ورفیع که هر کدام دوهزار نفر جمعیت دارند. آب بخش ازرودخانه تأمین می گردد. شغل عمده اهالی زراعت و محصول عمده غلات است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ). هویزه. [ هَُ وَ / وِ زِ ] ( اِخ ) مرکز بخش هویزه از شهرستان دشت میشان. در 40هزارگزی جنوب خاوری سوسنگرد. آب آن از شعبه رود کرخه و محصول آن غلات و لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. مرکز ادارات بخش مانند بخشداری ، آمار، پست و تلگراف ، دارائی و گمرک در این قصبه برقرار است. درمانگاهی در این محل تشکیل گردیده و مورد استفاده سکنه بخش است. آب مشروب بوسیله موتور آب کشی تأمین میشود. دارای دبستان است.از آثار قدیمی یک مسجد و بنای زیارتگاه ابراهیم خلیل و چند امام زاده دیگر است. ساکنین از طایفه موالی سیس و کوت هستند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).
معنی کلمه هویزه در فرهنگ فارسی
در شهریور سال ۱۳۱۴ بموجب تصویب نامه هیئت وزیران نام و املائ حویزه به [ هویزه ] تبدیل گردید. نام یکی از بخشهای شهرستان دشت میشان است که مرکز ژن بخش هویزه میباشد در ۴٠ کیلومتری جنوب خاوری سوسنگرد . موقعیت آن دشت گرمسیر آب از شعبه رود کرخه میباشد . محصولش غلات لبنیات و شغل مردم کشاورزی گله دار است. از طرف سازمان خدمات اجتماعی درمانگاهی در این محل دایر شده و مورد استفاده سکنه بخش قرار گرفته است .
معنی کلمه هویزه در دانشنامه آزاد فارسی
هُوِیزه خادم الشهدای (یا: هوزگان) شهری در استان خوزستان، شهرستان دشت آزادگان، و مرکز اداری بخش هویزه. با ارتفاعی حدود دَه متر، در دشتی در ۵۷کیلومتری شمال غربی اهواز و ۱۵کیلومتری جنوب غربی سوسنگرد، سر راه سوسنگرد به دیمه و طلائیه، قرار دارد. کرخه کور از کنار این شهر می گذرد. شهر هویزه در روزگار مشعشعیان از اهمیت خاصی برخوردار بود. شخصی به نام دوبیس در ۳۷۰ق، آن را بنا نهاد. در ۸۴۵ق به تصرف سیدمحمد مشعشع درآمد و آن را به پایتختی خود برگزید. شاه اسماعیل صفوی در ۹۱۴ق مشعشع را مغلوب کرد و نادرشاه افشار در ۱۱۵۰ق، هویزه را، که از شهرهای مهم خوزستان بود، حاکم نشین خوزستان و دست مشعشعیان را از آن کوتاه کرد. پس از قتل نادرشاه، هویزه بار دیگر تحت استیلای مشعشعیان قرار گرفت؛ اما از آن به بعد مشعشعیان قدرت و تسلط خود را بر هویزه به مرور ازدست دادند و نابود شدند. جمعیت آن ۱۴,۵۸۹ نفر است (۱۳۸۵).
جملاتی از کاربرد کلمه هویزه
این روستا در دهستان هویزه قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۵۳ نفر (۲۷خانوار) بوده‌است.
حنظله (دشت آزادگان)، روستایی از توابع بخش هویزه شهرستان دشت آزادگان در استان خوزستان ایران است.
از علم‌الهدی در کتاب‌های متعددی از آثار منتشر شده در موضوع جنگ ایران و عراق، یاد شده است. از جمله آنها مجموعه ۲۰ جلدی کتاب هویزه است که شامل کتاب‌هایی با عنوان «اون روزها»، «سید حسین» «دانش آموز دبیرستان بزرگمهر»، «دانشجوی دانشگاه فردوسی»، «هویزه بود و خطربود»، «شهر هزار آینه»، «دل نوشته»، «گروه اخلاص»، «نوجوان سیاسی»، «مادر فداکار»، «قصه‌های ناتمام جنگ»، «حماسه دشت هویزه»، «روزعلی لشکر یک‌نفره»، «عشایر هویزه»، «قرعه شهادت» و … است. کتاب بازمانده حماسه هویزه، اثر باقر مارانی نیز دربارهٔ زندگی او نوشته شده است.
الوس، روستایی از توابع بخش هویزه شهرستان دشت آزادگان در استان خوزستان ایران است.
این روستا در دهستان هویزه شمالی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۳۵ نفر (۲۷خانوار) بوده‌است.
ابن بطوطه جهانگرد مراکشی در قرن هشتم هجری به هویزه سفر کرده است. ابن بطوطه در کتاب سفرنامه ابن بطوطه می‌نویسد: «حویزاء شهری کوچک است و سکنه آن از عجم است.»
قاسم بن عیسی بن ادریس بن معقل عجلی کرجی اولین فرد از این خاندان بود که در زمان هارون به ولایت فارس و جبال رسید. نام این حکومت نیز برگرفته از کنیه وی، با عنوان «ابودلف» میباشد. یکی دیگه از تیره‌های بنی عجل می‌توان به السواری اشاره کرد که هم‌اکنون در مناطقی از اهواز و قسمت‌هایی از بستان (دشت آزادگان) و هویزه و رفیع (هویزه) زندگی می‌کنند که به ۳ طایفه عمده تقسیم میشود.
دغاغله (دشت آزادگان)، روستایی از توابع بخش هویزه شهرستان دشت آزادگان در استان خوزستان ایران است.
راه‌های دسترسی به منطقه، شامل: راه آسفالته – سوسنگرد- بستان - چزابه- راه آسفالته هویزه رفیع، راه شنی، نظامی پاسگاه‌های طبر - شط علی و راه آسفالته اهواز، جاده سید خلف به طلائیه می‌باشند.
این روستا در دهستان هویزه قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۳۵ نفر (۵خانوار) بوده‌است.