هوش زدا

درد سر میکشم از عقل کجائی ساقی قدحی هوش زدا تا ببری هوش مرا

ساقی لب میگون تو کافیست بمستی با هوش زدا چند بری عقلم و هوشم

هر کجا باده کشیدیم بود هوش زدا می عشق تو بنازم که فزاید هوشم

یکدو جرعه بکش از آن قدح هوش زدا تا که خود را زقدح سرخوش و مدهوش کنی