هوا گون

معنی کلمه هوا گون در لغت نامه دهخدا

هواگون. [ هََ ] ( ص مرکب ) به رنگ هوا. به مانند هوا :
عشق را مرغ هوائی یابد
کاین هواگون قفسش نشناسد.خاقانی.

برنگ هوا بمانند هوا

عشق را مرغ هوائی باید کاین هوا گون قفسش نشناسد