همی جان

کجا می‌گشت عزرائیل ازو باز همی جان برگرفتن کرد آغاز

بَلیناس گفته ست و گفتار اوی همی جان فزاید به دیدار اوی

هست از جهان برون به هنر چون بدو رسد و همی جان کند مگر اندر جهان رسد

به هرکس که گرزش برآمد درشت همی جان به تن درش بنمود پشت

هرکس از جان و جهان گر سخنی پردازد مر مرا جان و جهان خواند همی جان جهان

تو خود جانی چه رنجانی همی جان را چو می دانی که مدح شاه مسعودست شغل و کار جان ای جان

چو مادرش بر تخت زرین نشاند سکندر بروبر همی جان فشاند

که گفتی همی جان برافشاندند ز هر جای رامشگران خواندند

اگر جان بخواهی همی جان دهم اگر سر بخواهی بپایت نهم

ز بهر آنکه همی جان ز فتنه باز آرد صریرکلک تو ماند به صور اسرافیل