همایون گاه

معنی کلمه همایون گاه در لغت نامه دهخدا

همایون گاه. [ هَُ ] ( اِ مرکب ) دارالملک. پای تخت شاهان. ( برهان ).

معنی کلمه همایون گاه در فرهنگ فارسی

( اسم ) پایتخت دار الملک .

جملاتی از کاربرد کلمه همایون گاه

فرهت معتقد است که در میان دستگاه‌های موسیقی ایرانی، پرده‌گردانی در همایون زودتر از بقیهٔ دستگاه‌ها رخ می‌دهد، چنانکه خواننده یا نوازنده پس از اجرای درآمد به سرعت از همایون به یک دستگاه یا آواز دیگر می‌رود؛ اما در مقابل فرود به محور اصلی دستگاه همایون گاه طولانی‌تر است تا این محور اصلی به خوبی به شنونده یادآوری بشود.
مطرب‌! چون ساختی نوای همایون گاه ره زیر ساز و گاه ره بم