همای شیرازی

معنی کلمه همای شیرازی در لغت نامه دهخدا

همای شیرازی. [ هَُ ی ِ شی ] ( اِخ ) میرزا محمدعلی. از آغاز زندگی نزد علمای فارس تحصیل کرده سپس به بلاد عراق آمد و در تهران ساکن شد و مدتی بعد به اصفهان رفت. وی از معاصران رضاقلیخان هدایت مؤلف مجمعالفصحاء بوده است. این غزل از اوست :
زاهد که از حلال شناسد حرام را
اواز چه خورد خون دل خاص و عام را
شربت به دست غیر و به دست حبیب زهر
انصاف ده که من بستانم کدام را
ساقی بهای جام ز ما ملک جم گرفت
زآن پیش تر که جم بزند نقش جام را
خام است شیخ صومعه ، ساقی بیار جام
لیکن ز آتشی که کند پخته خام را.
رجوع به مجمعالفصحا چ سنگی تهران ج 2 ص 566 شود.

جملاتی از کاربرد کلمه همای شیرازی

ابوالقاسم‌محمد نصیر (۱۲۷۶–۱۳۳۰ه‍. ق) مشهور به طرب از خوشنویسان و نستعلیق‌نویسان اواخر سدهٔ سیزدهم و اوایل سدهٔ چهاردهم هجری است. او فرزند کوچک همای شیرازی و شاگرد عبدالرحیم افسر است.