هم سبق

فیلسوفی را گهی نادان کند هم سبق با طفل ابجد خوان کند

با عندلیب هم سبق ناله بوده ام دلتنگ اگر ز صحبت زاغم شگفت نیست

نیست دیوانه ز کیفیت صحرا غافل از جنون هم سبق هوش ‌گرفتن دارد

ای، هم سبق تو عقل اول وی هم نفس تو، صبح دویم!

ز روی ساده به هر کس که هم سبق شده ای صحیفه دل خود ساده از سبق کرده

بلبلان‌چمن قرب به‌آهنگ‌یقین می‌سرایند و همان هم سبق فاخته‌اند

هر طفل غنچه هم سبق درس صبح نیست هر صاحب‌نفس به مسیحا نمی‌رسد