هفتوان

جبرائیل بوداغیان (ارمنی: Գաբրիել Բուդաղյան گابریِل بوداغیان؛ زاده ۱۲۴۹ خورشیدی روستای هفتوان سلماس - درگذشته بعد از؟ ۱۳۲۲) سرمایه‌دار ارمنی و نماینده ارمنی‌های جنوب ایران در دوره‌های یازدهم تا سیزدهم مجلس شورای ملی بود.

بقایای تئاتر هفتوان مربوط به اواخر دوره قاجار -اوایل دوره پهلوی است و در شهرستان سلماس، روستای هفتوان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۷۳۷۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

شهرنشینی، شهر به مفهوم اخصّ آن از اواخر هزاره چهارم پ. م؛ و خصوصاً هزاره سوم پ.م. در ایران موجودیت یافت. شهر شوش یکی از قدیمی‌ترین (۴۰۰۰ سال پ. م) سکونتگاه‌های شناخته شدهٔ منطقه است. شهرهای مهم ایران در هزاره سوم پ.م. عبارت‌اند از: تپه حسنلو و هفتوان تپه در آذربایجان - تمدن تپه سیلک (در کاشان) - تپه‌حصار در دامغان - تپه گیان نهاوند، گودین، کنگاور - شاه‌تپه و تورنگ تپه گرگان - تپه قبرستان بویین زهرای قزوین - شوش، خوزستان - تمدن جیرفت، تپه یحیی و شهداد، کرمان - ملیان، فارس - شهر سوخته در زابل.

با این وجود، اسکندر مؤمنی، دبیر ستاد مبارزه با مواد مخدر، نتیجه و سرنوشت استفاده از مواد مخدر که در مجموعه به تصویر کشیده شده بود را ستایش کرد.همچنین در صحنه فیلم‌برداری این فیلم لوون هفتوان جانش را از دست داد.

تپه هفتوان کوچک مربوط به عصر مس - هزاره اول قبل از میلاد - سدهٔ ۶تا ۸ ه.ق است و در شهرستان سلماس، بخش مرکزی، دهستان زولاچای، روستای هفتوان واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ اسفند ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت ۱۷۷۶۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

شهرهای مهم ایران در هزاره‌های قبل از میلاد عبارتند از: تپه چغامیش دزفول - تپه حسنلو و هفتوان تپه در آذربایجان - تمدن تپه سیلک (در کاشان) - تپه‌حصارِ در دامغان - تپه گیان نهاوند، گودین، کنگاور - شاه‌تپه و تورنگ تپه گرگان - تپه قبرستان بویین زهرای قزوین - شوش، خوزستان - تمدن جیرفت، تپه یحیی و شهداد، کرمان - ملیان، فارس - شهر سوخته در زابل.

باراندوز چای از دو رشته ارتفاعات مرزی ایران و ترکیه و ایران و عراق به نام‌های جمال‌الدین و ارتفاعات ککوداغ و الوق سرچشمه می‌گیرد و در بستر عمیقی با شیب تند حرکت کرده، پس از دریافت شاخه‌هایی چند و طی مسافتی وارد جلگه شده دشت بیل را آبیاری می‌کند و سپس از آبادی زیوه گذشته به روستای هفتوان باراندوز می‌رسد و از این ناحیه به بعد به نام باراندوزچای نامیده می‌شود.

حسن طلایی مغانجوقی، کارشناسی باستان‌شناسی را در دانشگاه تهران و تحصیلات تکمیلی خود را در دانشگاه منچستر در سال ۱۳۶۳ با رساله‌ای تحت عنوان "عصر آهن ایران بر اساس یافته‌های باستان‌شناسی محوطه باستانی هفتوان تپه در شمال غرب ایران " گذرانده بود.