هفت پشت

هر آن خدنگ که از شست صاف بگشاید ز هفت پشت عدو سر برآورد پیکان

تا بود این آبگون بار گه هفت پشت خیمه جاه تو باد بر سر نیلی حصار

دور سپهر مثل تو هرگز نیاورد - از هفت پشت پهلو پیل‌افکن و گراز

تیمورشاه در ۱۱۶۱ هجری قمری برابر به ۱۱۲۷ خورشیدی (۱۷۴۸ میلادی) در مشهد به دنیا آمد. پس از فوت احمدشاه درانی در ۲۵ مهرماه (میزان)۱۱۵۱ خورشیدی برابر به ۱۹ رجب سال ۱۱۸۶هجری قمری (۱۶ اکتبر ۱۷۷۲ میلادی) به ولیعهدی احمد خان ابدالی که هفت پشت اش خزیر خان پسر ارشد سدو خان تعیین شد. در همین سال به سبب حملهٔ احمدشاه به خراسان و دور بودن احمدشاه از افغانستان، تیمور نایب السلطنه مقرر گردید. تیمورشاه در سال ۱۱۶۸ از لاهور به هرات بازگشت و از آن پس تا زمان فوت احمدشاه، حاکم هرات بود.

رتبه ای کز نسبت خاک درت دارد غبار هفت پشت آسمان کی دیده است آن را به خواب

مدرس صادقی در پاسخ به این سؤال که برای سانسور نشدن چه می‌کند گفته است: «هیچ کاری نمی‌کنم. یعنی تا قبل از این که کتاب برود برای چاپ و برود ارشاد، اصلاً به این قضیه فکر نمی‌کنم... من چه‌کار دارم به این که بعداً چه خواهد شد؟ من فعلاً دارم کار خودم را می‌کنم. غم همین امروز من برای هفت پشت من کافی است و پشت من را دارد تا می‌کند. چرا باید غصه فردا را بخورم که هنوز نیامده است؟ وقتی که آمد، آن‌وقت یک فکری به حالش می‌کنیم. اگر بشود یک فکری کرد و یک کاری کرد. وگرنه انتظار می‌کشیم و صبر پیشه می‌کنیم. همان کاری که تا حالا کرده‌ایم. و این داستان همچنان ادامه دارد.»

یارب این مائیم و این روی زمین یثرب است کاسمان را هفت پشت از رشک یک رویش دوتاست