هفت میوه
معنی کلمه هفت میوه در لغت نامه دهخدا

هفت میوه

معنی کلمه هفت میوه در لغت نامه دهخدا

هفت میوه. [ هََ می وَ / وِ ] ( اِ مرکب ) کشمش طائفی ، انجیر خشک ، قیسی خشک ، شفتالوی خشک ، خرمای خشک و آلوی بخارا. ( برهان ).

معنی کلمه هفت میوه در فرهنگ فارسی

کشمش طائفی انجیر خشک قیسی خشک شفتالوی خشک خرمای خشک و آلوی بخاری را گویند

معنی کلمه هفت میوه در دانشنامه عمومی

هفت میوه نوعی خوراکی است که در هنگام سال نوی خورشیدی، نوروز، در افغانستان تهیه می شود و به صورت عمومی همراه با هفت سین ایرانی در افغانستان می آید. مقدس بودن هفت از سومری ها به سایر مردم جهان باستان از جمله آریایی ها رسیده و تاریخچهٔ هفت میوه برخلاف هفت سین به سال ها پیش بازمی گردد؛ گفته می شود که به خاطر مقدس بودن عدد هفت، هفت میوه در روز آغاز سال شگون خوب دارد. مردم افغانستان و برخی نواحی از تاجیکستان معتقدند نه هفت سین بوده و نه هفت شین، بلکه هفت چین بوده است. مراد از هفت چین نیز، هفت میوه ای بوده است که از هفت درخت متفاوت چیده شده و به عنوان برکت خانه در آغاز سال نو در سفره گردآوری شده بود.
مواد اصلی هفت میوه شامل کشمش، گردو، بادام، پسته، زردآلو، فندق و سنجد با مقدار کمی شکر می شود. همهٔ این مواد با بعد از پاکسازی در داخل یک ظرف با مقدار آب لازم انداخته می شود و برای مدت معینی ( معمولاً ۲ تا ۳ روز ) آن را در مکانی ملایم رها نموده و پس از کامل نمودن آن را بروی سفرهٔ نوروزی گذاشته و میل می کنند. هفت میوه بیشتر با هفت سین، سبزی پلو و سمنو همراه است.
در لغت نامهٔ دهخدا، معنای هفت میوه به صورت « ( اِ مرکب ) کشمش طائفی، انجیر خشک، قیسی خشک، شفتالوی خشک، خرمای خشک و آلوی بخارا. ( برهان ) » توصیف شده است.
معنی کلمه هفت میوه در فرهنگ فارسی

جملاتی از کاربرد کلمه هفت میوه

در افغانستان در کنار هفت سین مردم به آماده کردن هفت میوه می‌پردازند. هفت میوه چیزی شبیه به سالاد میوه است که از هفت نوع میوه خشک مختلف تشکیل شده. این هفت میوه عبارتند از: کشمش، سنجد، پسته، فندق، قیسی (زردآلوی خشک/کشته) و گردو یا آلو.
در کابل و شهرهای شمالی افغانستان، سفره هفت میوه متداول است. در این سفره، هفت میوه قرار می‌گیرد، از جمله؛ کشمش سبز و سرخ، چارمغز، بادام، پسته، زردآلو و سنجد. چیدن سفره‌ای مشابه با استفاده از میوه خشک شده، در بین شیعیان پاکستان هم مرسوم است.
در این جشن که امروزه بیشتر به جشن فرودگ (احتمالاً از فروردگ، «فرورد» صورت فارسی فروشی) معروف است، زردشتیان سر مزار درگذشتگان خود (در تهران به قصر فیروزه، گورستان زردشتیان) می‌روند و برای خشنودی روان‌ها عود و کندر آتش می‌زنند و گل و گیاه و میوه و شمع و لرک بر سر مزار می‌گذارند. لرک مخلوطی است از هفت میوه خشک خام از قبیل پسته خام، بادام خام، فندق خام، برگه، انجیر خشک، خرما، توت. ترکیبات لرک به مناسبت‌های مختلف تغییر می‌کند. لرک مراسم درگذشته با لرک مراسم عروسی و سدره‌پوشی متفاوت است. در لرک شادی، پسته و بادام و فندق بو داده‌است، انجیر و خرما و توت ندارد و نقل هم حتماً به آن اضافه می‌شود. معمولاً برای مراسم عقد (گواگ گیران)، لرک را داخل تور بسته‌بندی و بعد از مراسم بین نزدیکان توزیع می‌کنند.