( هبتة ) هبتة. [ هََ ت َ ] ( ع اِمص ) سستی و ضعف : فی عقله هبتة؛ یعنی ضعف. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). || حمق و نادانی : و فیه هبتة؛ یعنی نادان است. ( معجم متن اللغة ). غفلت و بی خبری. ( معجم متن اللغة ). || ( اِ ) یک بار. یک دفعه. ( اقرب الموارد ).