نیک رای

به پاسخ ورا ورقهٔ نیک رای چنین گفت: کت یار بادا خدای

نباشد چو آزاده نیک رای به دوزخ شتابد روانش به جای

چو آرد بد و نیک رای سپهر چه شاه وچه موبد چه بوزرجمهر

رو به قفا کرد چون آن نیک رای حیله گر از عجز فتادش به پای

بدو گفت گشتاسپ کای نیک رای به روم اندرون نیست بیم از خدای

چنان زندگانی کن ای نیک رای از آن پس که توفیق دادت خدای

بود دربغداد شیخی نیک رای خلعت عرفان گرفته از خدای

چه گفت آن گرانمایهٔ نیک رای که بیداد را نیست با داد جای

اگر هیچ گنجست ای نیک رای بیارای و دل را به فردا مپای

چنان زندگانی کن ای نیک رای بوقتی که اقبال دادت خدای