نور و ظلمت

گر نمی‌بستی تو بر روی نکو پرده ها از نور و ظلمت تو به تو

بر روز فضل روز به اعراض است از نور و ظلمت و تبِش و سرما

به هر جا گرایش کند جان تو بود نور و ظلمت به فرمان تو

همی تا جهان گردد از نور و ظلمت زمانی مصفا زمانی مکدر

دو عالم بهر تو کر دست پیدا چه نور و ظلمت و چه زشت و زیبا

میان نور و ظلمت عالمی دارم، نمی دانم که شامم صبح یا صبح امیدم شام می گردد

پرده‌های نور و ظلمت را ز عجز در گمان و در یقین دانسته‌اند

تا بود مجموعه هر دو جهان نور و ظلمت کفر و ایمان درهم است

ز راه دید ناگه در درونم درآمد نور و ظلمت را بدر کرد

زجر و سازش متحد شد، درد و صبر نور و ظلمت متفق شد، ماه و ابر