نماز عصر

معنی کلمه نماز عصر در دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] نماز عصر از نمازهای یومیه و چهار رکعتی است و می توان آن را با گذشت وقت مخصوص نماز ظهر پس از اذان ظهر تا غروب بجا آورد.
نماز عصر چهار رکعت است که در رکعت نخست پس از نیت و تکبیرة الاحرام، سوره حمد و یک سوره دیگر (که سجده دار نباشد) و معمولا سوره توحید، خوانده می شود، یک رکوع و دو سجده نیز بجا آورده می شود و پس از آن برای رکعت دوم قیام می شود و با حمد و سوره و رکوع و سجود، ادامه می یابد.
سپس تشهد در حال نشسته، قرائت می گردد و در رکعت سوم و چهارم نیز، تسبیحات اربعه خوانده شده، یک رکوع و دو سجده بجا آورده می شود.
[ویکی اهل البیت] نماز عصر سومین نماز از نمازهای یومیه است که بر مسلمانان واجب است. این نماز پس از نماز ظهر خوانده می شود و چهار رکعت است. واجب است حمد و سوره های این نماز آهسته خوانده شود.
وقت مخصوص نماز ظهر، از اول ظهر است تا وقتی که از ظهر به اندازه خواندن نماز ظهر بگذرد و وقت مخصوص نماز عصر موقعی است که به اندازه خواندن نماز عصر وقت به مغرب مانده باشد که اگر کسی تا این موقع نماز ظهر را نخواند، ظهر او قضا شده و باید نماز عصر را بخواند؛ البته باید توجه داشت که وقت مخصوص، برای مسافر و غیرمسافر فرق دارد.
ما بین وقت مخصوص نماز ظهر و وقت مخصوص نماز عصر وقت مشترک نماز ظهر و عصر است و اگر کسی اشتباهاً نماز عصر را پیش از نماز ظهر بخواند و بعد از نماز ملتفت شود، نمازش صحیح است.

جملاتی از کاربرد کلمه نماز عصر

در اسلام روز جمعه روز عبادی سیاسی می‌باشد که یک نفر از طرف حاکم شرع به ایراد سخنرانی پرداخته و اوضاع سیاسی اجتماعی و اقتصادی کشور را به سمع مردم می‌رساند سپس در دو خطبه سخنرانی می‌کنند و بعد نماز جمعه به جای نماز ظهر خوانده می‌شود و بعد از آن نماز عصر خوانده می‌شود.
۱- نماز آدم: از صُحُف ادریس نقل شده که در نخستین روز اقامت آدم و حوا در زمین، خداوند، نماز عصر و مغرب و عشاء را مجموعاً ۵۰ رکعت به آدم واجب کرد.
به ظهر کرد تیمم اگر ز ظلم عدو ز خون گرفت برای نماز عصر وضو
بعد از نماز عصر بود که وارد مسجد مبارک شدم. به محض اینکه چهره او را دیدم از خوشحالی در پوست خود نمی‌گنجیدم و به خاطر یافتن مردی کامل که در تمام عمرم در جستجوی او بودم، مسرور و خدا را شکر کردم… در پایان اولین ملاقات با او، دست خود را برای بیعت به سمتش دراز کردم. حضرت میرزا صاحب (غلام احمد) فرمود که هنوز از جانب خدا برای گرفتن بیعت به او سفارش نشده‌است؛ سپس از میرزا صاحب خواستم به من قول بدهد که من اولین فردی باشم که با او بیعت می‌کنم… (الحکم، ۲۲ آوریل ۱۹۰۸)