نصر بن سیار

در قرن هشتم، اسلام شروع به نفوذ به منطقه کرد، عشایر بیابانی عربستان توانستند از نظر نظامی با عشایر استپ برابری کنند، و امپراتوری عرب اولیه کنترل بخش‌هایی از آسیای مرکزی را به دست آورد. فتوحات اولیه در زمان قتیبه بن مسلم (۷۰۵–۷۱۵) به زودی با ترکیبی از قیام‌های بومی و تهاجم تورگش‌ها معکوس شد، اما فروپاشی خاقانات تورگش پس از سال ۷۳۸ راه را برای تحمیل مجدد اقتدار مسلمانان در زمان نصر بن سیار باز کرد.

در ۷۳۸ نصر بن سیار بدست هشام بن عبدالمالک به سمت والی خراسان منصوب شد. او در تمام دوران جنگ داخلی این سمت را بر عهده داشت و پس از جنگ داخلی به دست مروان دوم تمدید شد.

همین انتظار ظهور مهدی موعود بود که موجب شد گروهی از اعراب و موالی در خراسان گرد شخصی از اعراب بنی تمیم به نام حارث بن سوریج را فرا بگیرند. او در تخارستان ظاهر شده و ادعای خلافت می‌کرد. او همچنین بیرق سیاه‌رنگی را به نشانه مژده ظهور مهدی نشان داده بود. نصر بن سیار والی خراسان، سرانجام توانست او را در اطراف مرو شکست داده و در ۱۲۸ هجری (۷۴۵ میلادی) به هلاکت برساند.