نخودفرنگی

برخی گونه‌های انگل با زیر اثر گذاشتن رفتار میزبانشان، سبب می‌شوند که میزبان خود را بیش‌تر در معرض خطر شکار شدن قرار دهد تا انگل بتواند به چرخه بعدی زندگی خود در بدن شکارچی منتقل شود. برخی مورچه‌های درودگر و موریانه‌ها در یک رفتار نابودگرانه، گونه‌ای ماده چسبناک از خود ترشح می‌کنند تا غارتگران کلونی را به دام می‌اندازند و شته‌های نخودفرنگی گاهی به جهت محافظت از دیگر همنوعانشان از حمله کفشدوزک‌ها، خود را منفجر می‌کنند.

مورچه‌های درودگر و برخی گونه‌های موریانه در جریان عملی به نام خود-انفجاری غدد خود را منفجر می‌کنند. موریانه‌ها از این عمل برای دفاع از کلونی خود بهره می‌برند. با ترکیدن غده‌هایشان نوعی ماده چسبناک ترشح می‌شود که راه را بر جانوران حمله‌کننده می‌بندد. شته‌های نخودفرنگی چنانچه توسط کفش‌دوزک‌ها مورد تهدید قرار گیرند، با انفجار خود باعث حفاظت از دیگر شته‌ها و حتی کشتن کفش‌دوزک‌های متخاصم می‌شوند.