نایب خاص. [ ی ِ ب ِ خاص ص / ی ِ ب ِ ] ( ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) به اعتقاد شیعه امامیه اثناعشریه ، آنکه از جانب امام عصر برای تمشیت امور مسلمانان و اقامت نماز جمعه و جماعت و اجرای حدود تعیین شود. نایب خاص امام زمان ( امام دوازدهم شیعیان ) این چهار تن اند: 1 - عثمان بن سعید 2 - محمدبن عثمان بن سعید 3 - حسین بن روح 4 - علی بن محمد.
معنی کلمه نایب خاص در فرهنگ فارسی
باعتقاد شیعه امامیه اثنی عشریه : آنکه از جانب امام عصر برای تمشیت امور مسلمانان و اقامت نماز جمعه و جماعت و اجرای حدود تعیین شود .
جملاتی از کاربرد کلمه نایب خاص
در اوسط نایب خاص نخستین پیمبر را نیابت کرده در دین
حسین بن روح بن ابیبحر نوبختی (درگذشته ۳۲۶ ق/ ۹۳۷ م) در اعتقادات شیعیان دوازده امامی سومین نایب خاص حجت بن الحسن بهمدت بیست سال (حدود ۳۰۵ تا ۳۲۶ ه. ق/ ۹۱۷ تا ۹۳۷ میلادی) در دوران غیبت صغری بود.