نام بلند

معنی کلمه نام بلند در لغت نامه دهخدا

نام بلند. [ م ِ ب ُ ل َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نام نامی. ذکر خیر.صیت. شهرت. اسم و آوازه. نام باافتخار :
نماند حاتم طائی ولیک تا به ابد
بماند نام بلندش به نیکوئی مشهور.سعدی.- امثال :
نام بلند به که بام بلند.

معنی کلمه نام بلند در فرهنگ فارسی

نام نامی . ذکر خیر . صیت . شهرت اسم و آوازه .

جملاتی از کاربرد کلمه نام بلند

شما گفت از ایران به پند آمدید نه از بهر نام بلند آمدید
ور بدی دردیش زان نام بلند درد او در حال گشتی سودمند
هر جا که نام مجد و معالی کنند یاد نام بلند او سر دیوان و دفتر است
راست گردان ز بهر نام بلند سیرتی خاص گیر عام پسند
با لشکر بلند کمان از نژاد ترک نام بلند جستی و برداشتی کمان
بزرگی و گردی و نام بلند به نزد گرانمایگان ارجمند
این پنج قوچ شامل چهار قوچ که با نام‌های کوتاه و یک قوچ که با نام بلند - آ ژیانگ (祥)، آ هه (和)، آ رو (如)، آ یی (意) و لی یانگ‌یانگ (樂洋洋) نامگذاری شده‌اند، می‌باشد.
سلجوقیان گذشتند، امّا ز انوری ماند نام بلند ایشان، بر لوح این جهانی
نه کمتر شود بر تو نام بلند نه آید بدین پادشاهی گزند
ز چرخ سفله چه باد مرا که نام بلند ز حسن مخبر و فرهنگ نامدار خودست
کزین هر دو از بهر نام بلند کُلا ساختی مرد و زن گیس بند