ناصبور

ادب شرطست و شرح غم ضرور است غرض عجز است و عجز از ناصبور است

تا دیده ز دیدار تو دور افتاده است جان نیز چو سینه ناصبور افتاده است

قطع پیام کردی و دانستم آشتی ست دلاله خوبروی و دلم ناصبور بود

بی تو قرار یافتن و زیستن دمی بس مشکل است کار من ناصبور نیست

چشم و دل و شعور چیست؟ فطرت ناصبور چیست؟

صوفی از می در سماع و زاهد از صهبا به رقص آن ز عشرت ناصبور و این ز شادی ناگزیر

شب و روز در خدمت ناصبور دوام نشاط و وفور سرور

من ناصبور و طبع تو بسیار دیر انس من ناتوان و عشق تو بسیار زوردمند

بندهٔ آفاق گیر و ناصبور نی غیاب او را خوش آید نی حضور

هر دو را جان ناصبور و ناشکیب هر دو یزدان ناشناس آدم فریب