ناشناختنی

بعد از کانت، مکتب ایدئالیسم که مقدماتش توسّط خود وی فراهم شده بود، پا به عرصهٔ وجود گذاشت. طرفداران این مکتب معتقد بودند که اصلاً چه ضرورتی دارد تا به واقعیتی ناشناختنی ملتزم شویم؟ به‌خصوص اینکه بر اساس مبانی فلسفهٔ کانت، امر واقع خارج از «من» قابل اثبات نبود.

خداباوری ندانم‌گرا، دیدگاهی فلسفی است که خداباوری و ندانم‌گرایی را در بر می‌گیرد. یک خداباور ندانم‌گرا، به وجودِ حداقل یک خدا، اعتقاد دارد؛ ولی معتقد است که پایه این گزاره، ناشناخته یا ذاتاً، ناشناختنی است. خداباور ندانم‌گرا ممکن است نسبت به ویژگی‌های خدایی که به آن معتقد است نیز، ندانم‌گرا باشد.