مین باشی

معنی کلمه مین باشی در لغت نامه دهخدا

مین باشی. [ میم ْ ] ( ترکی ، ص مرکب ، اِ مرکب ) رئیس و سرهزار تن سپاهی. رئیس هزار تن از سپاهیان. ( یادداشت مؤلف ). منصبی در لشکر : به سرکردگی میر فتاح مین باشی ، تفنگچیان اصفهانی را در آن قلعه گذاشتند. ( عالم آرا چ امیرکبیر ج 2 ص 453 ). || در تشکیلات عسکری عثمانی منصبی دون قائم مقام. || در عصر قاجاریه منصبی در سپاهیان سواره. ( یادداشت مؤلف ) رئیس هزار نفر. آنکه بر هزار تن فرمان راند.

معنی کلمه مین باشی در فرهنگ عمید

افسری که فرماندهِ هزار سرباز بود.

معنی کلمه مین باشی در فرهنگ فارسی

مینرالوژی ( اسم ) کان شناسی معدن شناسی . توضیح احتراز از استعمال این کلمه بیگانه اولی است .

معنی کلمه مین باشی در دانشنامه آزاد فارسی

(به ترکی در معنی رئیس هزاره) عنوان صاحب منصب نظامی در دورۀ صفویه و قاجاریه به معنای رئیس دستۀ ۱۰۰۰ نفری. تجهیزات مین باشی را خیمه و سایبان، زره، جوشن، خُود، نیزه، شمشیر و ترکش تشکیل می داد. چهار امیر زیر نظر این مقام بودند. این سمت همچنین وظیفۀ تعویض و اجرای سایر امور کل سپاه را برعهده داشت.

جملاتی از کاربرد کلمه مین باشی

یوزباشی: در زبانهای ترکی، «یوز» معنی صد، و «باش» معنی سر را دارند. یوزباشی عنوانی نظامی و ارتشی است که معنی اش فرمانده یک گروه صد نفری بوده واین عنوان تا اواخر دوره قاجار در ارتش ایران بکار می‌رفته‌است. به همین ترتیب اون باشی فرمانده یک گروه ده نفره و مین باشی فرمانده یک گروه هزار نفری است