منادا
معنی کلمه منادا در دانشنامه آزاد فارسی
در دستور زبان، اسم یا جانشین اسمی که در جمله مورد ندا و خطاب قرار می گیرد و نقش آن را منادایی یا ندایی می گویند؛ مثل کلمات «دوست»، «خداوند»، «حسین» در شبه جمله های «ای دوست!» «خداوندا!» «یا حسین!»
جملاتی از کاربرد کلمه منادا
به اسمی که مورد ندا قرار می‌گیرد منادا می‌گویند؛ مثلاً در مثال‌های بالا، کلمات «خدا، مردم، علی، حافظ، دوستان» منادا هستند.