مردم بابل

در دوران اشغال، با این که خود مردم بابل دچار تنگ‌دستی و کمبود مواد خوراکی بودند، نیروهای روس آذوقه و محصولات کشاورزی و همچنین گاو و گوسفند مردم را می‌گرفتند و به شوروی می‌فرستادند.

حسین نیازآذری (۱ شهریور ۱۳۳۶ در روستای آری، بخش بندپی شرقی، بابل) سیاستمدار ایرانی است. وی برادر دو شهید جنگ ایران و عراق و نماینده مردم بابل در مجلس شورای اسلامی در دوره های نهم و دهم مجلس و عضو کمیسیون عمران مجلس بود و فرماندار بابل در دولت هاشمی رفسنجانی و مدیرکل آب و فاضل آب استان تهران بوده است. وی دارای کارشناسی ارشد مدیریت دولتی است.

پس از بازگشت سید روح‌الله خمینی به ایران در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷، مردم بابل در خیابان‌ها جشن برپا کردند. همچنین نمایشگاه عکس رویدادهای انقلاب در بابل برگزار شد.

در نخستین سال اشغال شوروی، «ستوان ناظمی» که در دو یا سه سال واپسین حکومت رضاشاه مسئول «سربازگیری» (نظام اجباری) در بابل بود و به هنگام هجوم روس‌ها گریخته بود، به شهر بازگشت و دوباره به سربازگیری مشغول شد. اما مردم بابل بر وی تاختند و خودروی وی را آتش زدند. مردم با تظاهرات عمومی حوزهٔ سربازگیری را اشغال کرده و پس از تخریب، به آتش کشیدند. در پی این رخداد، ستوان ناظمی از شهر گریخت.

در روزهای آشوب پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، همانند بیشتر شهرهای ایران، در بابل هم هر روزه تظاهرات و راهپیمایی برگزار می‌شد. در هشتم و نهم فروردین ۱۳۵۷، مردم بابل با نزدیک شدن به مراسم چهلم کشته‌شدگان تظاهرات تبریز، مردم بابل دست به تظاهرات زدند.

کشاورزی و دامپروری با محوریت کاشت و برداشت برنج و خرید و فروش کالاهای مصرفی درآمد اصلی مردم این شهر است. میزان مشارکت مردم بابل در اشتغال‌های دولتی و محلی بالا است. از طرفی نیز ساخت و ساز گسترش شهر با مشارکت سرمایه‌گذار مطوب بوده‌است به شکلی که طی سه دهه اخیر، شهر بابل شاهد گسترش قابل توجه فضاهای ساخته شده بوده، به گونه ای که در بین شهرهای استان مازندران، پس از شهر ساری بیشترین میزان توسعه فیزیکی را داشته‌است.

داستان دیگری در مورد اژدها نیز در این فصل ذکر شده‌است (۱۴:۲۳ تا ۳۰). «یک اژدهای بزرگ وجود داشت، که توسط مردم بابل پرستش می‌شد.» در این داستان خدای مورد نظر یک بت نبوده و بلکه یک حیوان بود؛ ولیکن دانیال اژدها را با پختن یک کیک مخصوص که باعث منفجر شدن اژدها از درون می‌شود نابود می‌کند.

در حال حاضر بیشتر مردم بابل مسلمان و پیرو مذهب شیعه دوازده امامی هستند.

در این زمان جنگ داخلی شهر بابل را خالی از سکنه کرد. یک لوح باقی‌مانده از سال ۲۷۵ پیش از میلاد نشان می‌دهد که مردم بابل به سلوکیه منتقل شدند و در آنجا برای آن‌ها یک کاخ و یک معبد ایجاد شد. با خروج مردم، درخشش بابل تقریباً پایان یافت اما تا حدود یک قرن بعد قربانی‌ها در معابد انجام می‌شد. در سال ۱۴۱ قبل از میلاد در زمانی که اشکانیان این منطقه را به دست آوردند، بابل کاملاً خالی از سکنه بود.