محمد بن مسلم

معنی کلمه محمد بن مسلم در دانشنامه آزاد فارسی

محمّد بن مُسلِم ( ـ۱۵۰ق)
فقیه و محدث شیعی و از اصحاب اجماع. طی چهار سال اقامت در مدینه از محضر امام باقر (ع) کسب فیض کرد و پس از وفات آن حضرت به حلقۀ شاگردان امام صادق (ع) پیوست. از ایشان و برخی محدثان نامدار مانند ابوحمزۀ ثُمالی و زُرارة بن اعین، احادیث بسیار شنیده و نقل کرده است. جمعی از محدثان برجسته همچون ابن ابی عمیر و جعفر بن بشیر و بزنطی و جمیل بن درّاج از او حدیث گرفته اند. کتاب اربعمائَة مسئلة فی ابواب الحلال و الحرام از اوست.

معنی کلمه محمد بن مسلم در دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] با نام محمد بن مسلم سه نفر در تاریخ شیعه شناخته شده اند:
[ویکی فقه] محمد بن مسلم (ابهام زدایی). محمد بن مسلم ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • محمد بن مسلم بن عقیل، محمد به همراه برادرش ابراهیم دو فرزند نوجوان حضرت مسلم بن عقیل (علیهم السلام) و از شهدای پس از واقعه کربلا• محمد بن مسلم بن شهاب زهری، از فقیهان و محدثان قرن دوم هجری، منسوب به قبیله بنی زهرة بن کلاب• محمد بن مسلم ثقفی کوفی، از اصحاب برجسته امام باقر و امام صادق (علیه السلام) و از اصحاب اجماع
...

جملاتی از کاربرد کلمه محمد بن مسلم

در باب روضه ی کتاب کافی بشیوه ی صحیح از محمد بن مسلم نقل است که گفت: ابو جعفر (ع) مرا گفت: همه چیز آب بودی و عرش پروردگار نیز بر آن بودی.
برید بن معاویه از علمای بزرگ شیعه است که محمد باقر دربارهٔ او (و ابو بصیر مرادی و محمد بن مسلم و زراره) گفته‌است که سزاوار بهشت هستند.
برید بن معاویه عجلی از اصحاب محمد باقر و جعفر صادق و از راویان حدیث شیعه بود که به جهت وثاقت جزو اصحاب اجماع محسوب می‌شود. وی از اهالی کوفه بود. او ۵۸ حدیث را مستقیم از از محمد باقر یا جعفر صادق و ۳۲ حدیث را از محمد بن مسلم روایت کرده‌است.