متالم

معنی کلمه متالم در لغت نامه دهخدا

متألم. [ م ُ ت َ ءَل ْ ل ِ ] ( ع ص ) دردناک و دردمند. ( آنندراج ). دردمند و دردناک. ( غیاث ). دردیافته. ( ناظم الاطباء ). مأخوذ از تازی ، غمناک و دردمند و آزرده و رنج کشیده و متأذی و اندوهگین و رنجیده و ناخشنود. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تألم شود.
- متألم شدن ؛اندوهگین شدن : پادشاه از استماع این مقدمات متوجع و متألم شد. ( سندبادنامه 225 ). گوسفند مرزن را سروئی زد، زن از آن متألم شد. ( سندبادنامه ص 82 ).

معنی کلمه متالم در فرهنگ معین

( متألم ) (مُ تَ ءَ لِّ ) [ ع . ] (اِفا. ) اندوهناک ، دردمند.

معنی کلمه متالم در فرهنگ عمید

ویژگی کسی که از حادثه و پیشامدی افسرده و دردمند باشد، دردمند، دردناک.

معنی کلمه متالم در فرهنگ فارسی

دردمند، دردناک، کسی که ازحادثه وپیش آمدی افسرده ودردمندشده
( اسم ) ۱ - درد کشنده دردمند . ۲ - کسی که بر اثر حادثه و واقعه ای دردمند و افسرده است جمع : متالمین .

جملاتی از کاربرد کلمه متالم

در ۱۶ نوامبر ۱۹۰۸ از مادری بلژیکی و پدری فرانسوی در خانوادهای مرفه در بروکسل به دنیا آمد و مادلن نام گرفت. کودکی را در بروکسل و پاریس و لندن گذراند و در ۶ سالگی پدرش را از دست داد. این واقعه وی را بسیار متالم کرد و از همان زمان وی را به طرف خدا و مذهب سوق داد. در ۱۴ سالگی با افکار رهبر روحانیش بلیز پاسکال آشنا شد.