مباهل. [ م ُ هََ ] ( ع ص ) ناقة مباهل ؛ شتر ماده ای که او را بی پستان بند گذاشته باشند. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). مباهل. [ م َ هَِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ مبهلة. ( منتهی الارب ). و رجوع به مبهلة شود.
جملاتی از کاربرد کلمه مباهل
که بود آنکه با او به فرمان ایزد نبی شد مباهل به قوم نصاری