ماشینیست

در سال ۱۹۸۴ جو انگلبرگر در آکادمی ملی مهندسی انتخاب شد. وی همچنین جایزهٔ پیشرفت انجمن مهندسان سازنده را از آن خود کرد. جایزهٔ لیوناردو داوینچی از طرف جامعهٔ مهندسین مکانیک آمریکا به وی تعلق گرفت. جایزهٔ ۱۹۹۷ ماشینیست آمریکا- جایزهٔ مک کنی از طرف دانشگاه لیورول- مدال اگلستون از دانشگاه کلمبیا- جایزهٔ ۱۹۹۷ بکمن به خاطر پیشگامی و ابتکار در تحقیقات اتوماسیون- جایزهٔ ۱۹۹۷ ژاپن- بالاترین نشان افتخار تکنولوژی ژاپن برای برقراری صنعت رباتیک از دیگر افتخارات وی هستند.

حیدرخان بعد از تحصیل با دیپلم مهندسی برق به باکو رفت و در جریان انقلاب ۱۹۰۷ روسیه قرار گرفت. وی به اتفاق کراسین که از انقلابیون معروف بود، ایستگاه برقی بر پا کرد، سپس در کارخانه متقال بافی، ماشینیست برق شد و سرانجام به سمت سرمکانیک در صنایع نفتی تقی اف به کار مشغول شد. در این هنگام حزب اجتماعیون به رهبری نریمان نریمانف در باکو تشکیل شد و حیدرخان به عضویت کمیته مرکزی این تشکیلات انتخاب شد.