لعل بدخشی

از سیم خام و لعل بدخشی نثار کرد بر فرق شاخ نسترن و شاخِ ارغوان

مینای بصری است همانا بمرغزار لعل بدخشی است همانا بارغوان

تا که سمن مرسله ساخت ز در عدن باز کشید ارغوان لعل بدخشی بگوش

گفتهٔ من فرق کن ز گفتهٔ دیگر لعل بدخشی شناس و مشک تتاری

هوای منزلت دست بوس خاتم توست که برکند دل لعل بدخشی از وطنش

که احیای روح است لعل بدخشی که قانون سحر است جزع یمانی

همه خاک و خاره چو لعل بدخشی همه سنگ ریزه چو یاقوت احمر

از آنکه در خم مانند رنگ و بویش به رنگ لعل بدخشی و بوی عنبر

بساعتی سر تیغش ز کهستان کمیج رمال لعل بدخشی کند ز خون رجال