لشکر شکنی

برو ای وحشی و بگذار صف آرایی صبر شوق، لشکر شکنی نیست که مغلوب شود

هرگه که کنی مصاف لشکر شکنی وز خشم و رضات شهد و شکّر شکنی

گر تو لشکر شکنی دانی و کشورگیری پادشا از چه دهد گنج بلشکر برخیر

ملک از ملکان بری و آهنگی نه لشکر شکنی و در میان جنگی نه

ای کودک لشکری که لشکر شکنی تا کی دل ما چو قلب کافر شکنی؟

شه رسم صف آرایی و لشکر شکنی را از طرّه مژگان تو آموخته دارد