لخت شدن

اخراج دسته‌جمعی یهودیان از گتوی ورشو در ۲۲ ژوئیه ۱۹۴۲ با اولین انتقال ۶,۰۰۰ نفر آغاز شد. اتاق‌های گاز صبح روز بعد شروع به کار کردند. برای دو ماه بعد، اخراج‌ها از ورشو روزانه ادامه داشت، از طریق دو قطار رفت و برگشتی (دومی، از ۶ اوت ۱۹۴۲)، هر کدام حامل حدود ۴,۰۰۰ تا ۷,۰۰۰ نفر که برای آب گریه می‌کردند. هیچ قطار دیگری اجازه توقف در ایستگاه تربلینکا را نداشت. تمام تازه‌واردان بلافاصله توسط گروه بانهوفسکوماندو که سکوی ورود را مدیریت می‌کرد، به منطقه لخت شدن فرستاده می‌شدند و از آنجا به اتاق‌های گاز. طبق اسناد آلمانی، از جمله گزارش رسمی بریگادفوهرر اس‌اس یورگن اشتروپ، ۲۶۵,۰۰۰ یهودی در قطارهای باری از گتوی ورشو به تربلینکا در دوره ۲۲ ژوئیه تا ۱۲ سپتامبر ۱۹۴۲ منتقل شدند.