کتابی مدونی از تفسیر ابوالجارود وجود ندارد. نخستین اشاره به این تفسیر گفته ابن ندیم در الفهرست است. مولفانی اواخر قرن سوم یا چهارم به نقل از وی عبارت هایی را آورده اند نیز تصریح نکرده اند که از کتاب ابوالجارود نقل کرده اند. اکثر مطالب تفسیری منسوب به ابوالجارود برگرفته از تفسیر علی بن ابراهیم قمی است و حتی در بعضی موارد تمیز میان مطالب ابوالجارود و قمی سخت است، زیرا شاگرد قمی عبارت های آن دو را آمیخته با هم آورده است بدون آنکه اشاره ای به پایان نقل قول کند. گرچه در ابتدا به نقل قول ها اشاره می کند.