قراجه قیا

معنی کلمه قراجه قیا در لغت نامه دهخدا

قراجه قیا. [ ق َ ج ِ ] ( اِخ )دهی جزء دهستان دودانگه بخش ضیأآباد شهرستان قزوین. در 20هزارگزی مغرب ضیأآباد و 18هزارگزی راه عمومی در کوهستان. موقع جغرافیایی آن سردسیر و سکنه آن 706 تن است. آب آن از چشمه سار و رود محلی و محصول آن غلات آبی و شغل اهالی زراعت و قالی و گلیم بافی است.راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).

معنی کلمه قراجه قیا در فرهنگ فارسی

دهی است جزو دهستان دو دانگه بخش ضیائ آباد شهرستان قزوین در ۲٠ کیلومتری مغرب ضیائ آباد کوهستانی و سردسیر ۷٠۶ تن آب از چشمه سار و رود محلی محصول غلات شغل اهالی زراعت قالی بافی و گلیم بافی است .
دهی جزئ دهستان دودانگه بخش ضیائ آباد و ۱۸ هزار گزی راه عمومی در کوهستان .

جملاتی از کاربرد کلمه قراجه قیا

تپه گدک مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان تاکستان، بخش ضیاء آباد، شمال غرب قراجه قیا واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۸ فروردین ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۳۷۴۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.